Voorzitter,
Dit is mijn allerlaatste AO voordat ik volgende week afscheid neem als Tweede Kamerlid. Ik vind het mooi dat mijn laatste AO over het persoonsgebonden budget gaat. Het is een onderwerp waarover we het afgelopen jaar veel gedebatteerd hebben. Het is een onderwerp dat gaat over zeggenschap van mensen. Iets wat ik persoonlijk ook erg belangrijk vind. Met het PGB kunnen je je zorg zo inrichten als dat het beste bij je past. Ik ben er dan ook trots op dat het PGB inmiddels is verankerd in alle zorgwetten en daarmee niet meer weg te denken uit onze Nederlandse zorg. Dat is wel eens anders geweest.
Tijdens dit AO wil ik drie onderwerpen aankaarten.
Ten eerste uiteraard de toekomst van het trekkingsrecht. Tijdens het vorige debat hebben we als Kamer unaniem gezegd dat de uitvoering van het PGB-trekkingsrecht anders moet. Weliswaar worden bijna alle declaraties inmiddels op tijd uitbetaald, maar het huidige systeem is niet klantvriendelijk, onduidelijk en veel te arbeidsintensief. De controles worden nu ook weer aangezet en dat is goed. We hebben de staatssecretaris gevraagd om alternatieven te onderzoeken. Uit het onderzoek komt nog geen eenduidige variant naar voren waarvan we nu gelijk kunnen zeggen: ‘deze doen we!’ Er zijn nog een aantal witte vlekken die moeten worden uitgezocht. Ik vind het dan ook verstandig dat de staatssecretaris kiest voor een praktische route om verder te komen.
Met name de zogenaamde budgethoudersvariant bevat interessante elementen. Een belangrijk onderdeel daarvan is het ontwikkelen van een digitale portal. De staatssecretaris wil dat ook verder uitwerken. Het portal moet ten dienste staan van de PGB-houders. Hoe zorgt de staatssecretaris ervoor dat het programma van eisen voldoet aan de wensen van de PGB-houders? De voorkant moet van de PGB-houders zijn. De achterkant moet ook werkbaar zijn voor de PGB-verstrekkers. De PvdA vindt dat de staatssecretaris verantwoordelijk is voor het programma van eisen, niet de ketenregisseur. Wie geeft hij bovendien de opdracht voor het bouwen van de portal? Heeft hij ook al een idee wie het systeem straks gaat beheren? Hoe zorgt hij ervoor dat de aansturing een beetje logisch is? De complexe aansturing in de huidige SVB-situatie, daar hebben we toch wel van geleerd mag ik hopen. Welke tijdsplanning ziet de staatssecretaris voor zich? Hoe zorgt hij ervoor dat het tempo erin blijft? Zonder overigens dat we brokken maken.
Voorzitter,
Als tweede het ZVW-PGB. De monitor van het ZVW-PGB laat zien dat er een groot verschil is tussen zorgverzekeraars. Dat wisten we en is natuurlijk niet goed. Inmiddels ligt er een AMvB die uniform regelt wie er in aanmerking komt voor een PGB. Dat moet de grootste problemen tackelen. Maar er bestaat ook veel verwarring over het begrip planbare zorg. Wat gaat de staatssecretaris doen met de uitkomsten van de monitor? Heeft het begrip planbare zorg nog wel zin als het zo verwarrend is? De wijze waarop de monitor is uitgevoerd stelt bovendien teleur. De ervaring van PGB-houders is niet meegenomen. De monitor focust op de ervaring van zorgverzekeraars. Hoe gaat de staatssecretaris ervoor zorgen dat de ervaringen van de budgethouders onderzocht worden? Is de staatssecretaris het met de PvdA eens dat zonder de ervaringen van de budgethouders de monitor niet compleet is en we geen helder beeld krijgen van de praktijk en dat we zo niet helder krijgen of er meer regels nodig zijn om budgethouders te beschermen?
Tot slot nog kort over het iPGB. De PvdA is erg tevreden dat de AMvB voor het iPGB er eindelijk is. Experimenten voor het integraal PGB en ook een gezins-PGB kunnen nu goed van de grond komen. Ik verwacht daar veel van. Dit is misschien ook wel een mooie afsluiting. Het PGB heeft voor een enorme doorbraak gezorgd voor zeggenschap in de zorg. Niet alleen voor PGB-houders, ook voor zorg in natura. Met het iPGB zetten we weer een volgende stap. Je ziet dat systemen daarbij soms kraken, maar dat moet dan maar. Want willen immers toch ‘van systemen naar mensen’.
RT